Eterno visionario (2024)

W 1934 roku, gdy dramatopisarz Luigi Pirandello jedzie do Sztokholmu, gdzie ma odebrać Nagrodę Nobla, zaczyna na nowo przeżywać dramat i magię bliskich, którzy zaludnili jego życie i zainspirowali jego sztukę. Pirandello wspomina szaleństwo swojej żony, burzliwy związek z dziećmi, kontrowersyjne stanowisko wobec faszyzmu i miłość do Marty Abby, młodej aktorki, która stała się jego muzą.