Sonny Boy (1970)

W poetyckim pejzażu wiejskiej samotni, 12-letni chłopiec, pozostawiony samemu sobie przez zapijaczonego ojca, odnajduje wzorce męskości w stereotypowych obrazach żołnierskiego drylu i polowań. Chłopiec, balansujący na granicy dzieciństwa i dojrzewania, naśladuje świat dorosłych, marząc o sile i uznaniu. Wizualna opowieść o dorastaniu w cieniu nieobecnego ojca, poszukiwaniu własnej tożsamości i próbach odnalezienia się w świecie zdominowanym przez tradycyjne męskie role.