La chambre blanche (1969)

In dit moeizame stuk filmische dubbelzinnigheid is een getrouwd stel verwikkeld in een saai gesprek in een raam, terwijl het landschap achter hen verandert. Wanneer ze erin slagen over de liefde te praten, wordt een deel van de verveling opgeheven in de nasleep van hun amoureuze woordenstroom. Deze zwart-wit inspanning van Jean Pierre Lefebvre is eerder gebaseerd op symbolisch impressionisme dan op plot.